میخواهم بمانم

من نفهميدم چرا مي نويسم ؟

از خودم مي گويم

يا از دنيا ؟

براي خودم مي نويسم ،

يا براي ديگران ؟

اينقدر فهميدم که پاي کسي

در ميان است...

از من و دنيا بيشتر

از من و ديگران بزرگتر!!! 

میخواهم بمانم...

 

و من تازگی ها کشف کرده ام ...

روی این کره ی خاکی ؛

 

موجوداتی زندگی میکنند ؛ ناشناخته ...!

به نامِ " سخت جانان " ...!!!

 

همان هایی که عاشقند ...

و امیدوار ... و زنده ....!!!

 

میخواهم بمانم...

ازمعجزاتت این بس؛

کہ آغوشت عصرجمعہ ندارد..

میخواهم بمانم...

 

صبح ها ...

یکی از خاطراتت ،

که بیشتر از همه دوستش دارم ؛

برایم شعر جدید دم می کند !

می نوشم ...

" دوستت می دارم ... "

و زندگی شروع می شود ...!

میخواهم بمانم...

 

امروز به پايان می‌رسد ،

از فردا برايم چيزی نگو ...!

 

من نمی‌گويم ، 

فردا روز ديگری‌ست ...!

 

فقط می‌گويم ، 

تو روز ديگری هستی ...!

 

تو فردايی ...!

 

همان که بايد ،

به خاطرش زنده بمانم ...!

میخواهم بمانم...

 

کم دارم حضور تو را ...!

 

کنارِ ،

عطرِ دو چایِ دارچین ...!

 

و شب نشینی دو نفره ،

تا انتهایِ شب ...!

 

و آرام گرفتن در آغوشت ...!

 

تو را ،

عجیب کم آورده ام...!

میخواهم بمانم...

مگرجزهوای تو و

شانہ هاے آرامت برای گریہ کردن

جاے دیگرے هم هست؟؟

میخواهم بمانم...

  نباید خالی بمانند این دست ها ...!  راستش را بخواهی ، دلم هوای دستی را کرده ...!   وسیع ، مثل دشت ...! گرم ، مثل خورشید ...! محکم ، مثل سایه ها ...!   که باشد و بِشوَد ، به اعتبارشان جنگید ...!   آه دورترها یک نفر ، دست ‌هایش را تکان می‌دهد ...!   شاید تو باشی ...! شاید تو باشی ...! شاید تو باشی .. میخواهم بمانم...ادامه مطلب

 

لیوانی آب باشد 

و خُرده ای نان ،

و دست های تو !

 

هیچ پرنده ای ،

به اندازه ی من ...

 

این قفس را ،

دوست ندارد ..!!!

میخواهم بمانم...

 

جایی برایم ،

گوشه‌ی دلت بگذار ...!

 

جایی که ،

جایِ هیچکس نیست ...!

 

همان ،

گوشه‌ی خالی دلت ...!

 

که هیچکس ،

پیدایش نمی کند ...!

 

آنجا را ،

برای من کنار بگذار .

میخواهم بمانم...